Σώμα: Χωρίς όνομα, ταυτότητα, χαρακτηρισμούς και επίθετα. Το σώμα γίνεται αντιληπτό από τον σοφό μόνο μέσα από τις αισθήσεις και τις πέντε αισθήσεις της αντίληψης.
Νους: Καθαρός. Οι σκέψεις είναι απρόσωπες και περιορίζονται στην αυθεντική έκφραση, την κατανόηση και την αντιμετώπιση πρακτικών ζητημάτων. Η φαντασία και η μνήμη εξυπηρετούν τις ανάγκες του οργανισμού και δεν αποτελούν εγωικά εργαλεία ενδυνάμωσης ή αποδυνάμωσης του "ατόμου".
Επίγνωση: Είναι παρούσα στο προσκήνιο και όχι μόνο στο υπόβαθρο των λειτουργιών του σώματος και του νου. Αποτελεί τον κοινό παρονομαστή όλων των εμπειριών - το καθαρό, αχαρακτήριστο και πάντα παρόν "Είμαι". Για τον σοφό η επίγνωση αναγνωρίζεται από τον εαυτό της ως η μοναδική αληθινή φύση της ύπαρξης.
Ο σοφός άνθρωπος εξακολουθεί και κουβαλάει έναν προγραμματισμό που έχει τις ρίζες του στην παιδική ηλικία, όπως επίσης και κάποια έμφυτα χαρακτηριστικά τα οποία δεν πρόκειται να υπερβεί ποτέ.
Ο σοφός δεν είναι αυτός που εμφανίζει μόνο κάποια χαρακτηριστικά ή που δεν εμφανίζει άλλα, αλλά αυτός που μέσα σε όλες τις εμπειρίες, ακόμα και τις μεγαλύτερες ταραχές, παραμένει στην επιφάνεια, αντί να βυθίζεται και να παρασύρεται από αυτές.
Η συνείδηση του σοφού είναι σαν την οθόνη του κινητού, του υπολογιστή ή της τηλεόρασης που, αν και φαίνεται να είναι ένα με το περιεχόμενο που εμφανίζεται πάνω της (ή μέσα της), παραμένει πάντα ανεξάρτητη και ανεπηρέαστη, σε βαθμό που η προσοχή μας εστιάζει μόνο στο περιεχόμενο και ξεχνάμε την ύπαρξή της.
Νίκος Μπάτρας
Διαχειριστής www.aytepignosi.com
