Όταν κάνετε κάτι, οτιδήποτε, παρατηρήστε πώς η προσοχή σας τις περισσότερες φορές δεν είναι εστιασμένη σ' αυτό που κάνετε. Παρατηρήστε τη φλυαρία του νου, τις αναδρομές του στο παρελθόν, τις υποθέσεις και τις κριτικές που δημιουργεί, αντί να είναι απλά παρών στην εμπειρία.
Όταν ακούμε τη λέξη "διαλογισμός" συνήθως φανταζόμαστε κάποιον που κάθεται ακίνητος σταυροπόδι, με τα χέρια ακουμπισμένα πάνω στα πόδια του, κάπου έξω στη φύση ή απομονωμένος σε κάποιο βουδιστικό μοναστήρι. Δεν χρειάζεται όμως να είναι κανείς βουδιστής μοναχός για να διαλογιστεί, ούτε χρειάζεται να μυηθεί σε κάποια μυστηριακή τεχνική.
Εκεί που βρίσκεστε, τι βλέπετε γύρω σας; Σίγουρα κάποια αντικείμενα. Και αν είστε σε ανοιχτό χώρο μπορεί να βλέπετε και λόφους, ή θάλασσα, ή κάποιο δρόμο. Όλα αυτά ας τα ονομάσουμε μορφές. Μορφές ενέργειας. Και οι άνθρωποι ανήκουν σ' αυτές τις μορφές. Και τα ζώα και τα φυτά και ο ήλιος. Τα πάντα.
Μερικοί από εμάς πιστεύουμε ότι είναι εντάξει να κάνουμε ό,τι κάνουν οι άλλοι, ανεξάρτητα από το αν είναι νόμιμο, ηθικό ή σε ευθυγράμμιση με τις ανώτερες αξίες μας.
