Το απόφθεγμα της ημέρας
"Μέσα από τα μάτια μας το σύμπαν βλέπει τον εαυτό του. Μέσα από τα αφτιά μας το σύμπαν ακούει τις μελωδίες του. Είμαστε οι μάρτυρες μέσω των οποίων το σύμπαν αποκτά επίγνωση του μεγαλείου του."
~Άλαν Γουάτς

Τα προβλήματα προέρχονται από τον ψυχολογικό νου και την αίσθηση του ατόμου

Πώς μπορεί η προσοχή να μένει στο παρόν και να μην παρασύρεται από τις σκέψεις; Πρόκειται για μια συνήθεια που μπορεί να αλλάξει με τον καιρό. Τι ήταν αυτό που σε πρώτη φάση έκανε την προσοχή να πηγαίνει συνέχεια προς τις σκέψεις;

Ο νους ασχολείται συνέχεια με κάτι. Δημιουργεί σενάρια, ψέματα, υπερβάλλει για διάφορα θέματα... Γιατί είναι τόσο ελκυστικό αυτό για την προσοχή; Επειδή είναι δημιουργικό. Ο νους δημιουργεί συνεχώς νέες πιθανότητες και ενδεχόμενα, προσκολλήσεις, ταυτότητες, κ.ά. Όλα αυτά φαίνονται πολύ ενδιαφέροντα στην προσοχή.

Με τον νου έχουμε μια σχέση αγάπης και μίσους. Όταν ο νους μας δίνει αυτό που θέλουμε, μας αρέσει. Αλλά όταν ο νους ξεφεύγει από τα όρια χωρίς την άδειά μας, δεν μας αρέσει. Και τότε λέμε "εντάξει νου, αρκετά, σταμάτα τώρα". Αλλά ο νους δεν σταματάει. Και εκεί συνειδητοποιούμε ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε τις σκέψεις.

Φυσικά δεν μιλάμε για τον πρακτικό νου που είναι χρήσιμος στην καθημερινή μας ζωή. Μιλάμε για τον ψυχολογικό νου, την ψυχολογική του πλευρά. Στο μεγαλύτερο βαθμό αυτός αφορά το ποιος πιστεύεις ότι είσαι, πώς αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου, την ταυτότητά σου ως άτομο, τις επιθυμίες σου, τις προσκολλήσεις σου, κ.ο.κ. Γι' αυτό ο νους είναι τόσο ελκυστικός. Γιατί οι αναμνήσεις μας, οι προσκολλήσεις μας, η αυτοεικόνα μας, είναι όλα προϊόντα του ψυχολογικού νου.

Ο ελεύθερος άνθρωπος έχει αποδεσμευτεί από την επιρροή του ψυχολογικού νου και δεν περιμένει τίποτα από αυτόν. Δεν περιμένει να του πει αν οι άλλοι τον αγαπάνε ή τον απορρίπτουν. Τα έχει υπερβεί όλα αυτά. Αυτή είναι και η υπέρβαση που έχει να κάνει το ανθρώπινο είδος: να υπερβεί την επιρροή του ψυχολογικού νου και την ψυχολογική ταυτότητα. Αυτό είναι που ονομάζουμε αφύπνιση.

Όλα τα προβλήματα είναι προσωπικά. Πίσω από όλες τις δυσκολίες κρύβεται η αίσθηση του ατόμου. Κάθε φορά που νιώθεις άτομο και ζεις από την οπτική του ατόμου, η προβληματική πλευρά της ζωής έρχεται στο προσκήνιο. Και κάθε φορά που πας στην απρόσωπη κατάσταση, τα προβλήματα αρχίζουν και εξασθενούν. Στην απρόσωπη κατάσταση δεν μπορείς να διατηρήσεις στον νου σου την εντύπωση ότι υπάρχει ένα σταθερό πρόβλημα που έχεις να λύσεις. Ένα πρόβλημα δεν μπορεί να υπάρξει από μόνο του αν αφαιρέσεις τις σκέψεις και την αίσθηση του ατόμου.

*Από μαγνητοσκοπημένη ομιλία του Μούτζι