Το απόφθεγμα της ημέρας
"Το να συνειδητοποιήσεις τι είσαι είναι ό,τι καλύτερο μπορείς να προσφέρεις στον κόσμο."
~Ραμάνα Μαχάρσι

Το να κατηγορούμε τους άλλους έχει κάποια οφέλη, αλλά και ένα μεγάλο κόστος

Το να κατηγορούμε τους άλλους έχει κάποια "πλεονεκτήματα": νιώθουμε ότι εμείς είμαστε αθώοι, παίρνουμε ικανοποίηση από την αυτολύπηση, εμφανιζόμαστε ως θύματα και δεχόμαστε τη στήριξη των άλλων.

Ίσως το μεγαλύτερο "πλεονέκτημα" είναι ότι νιώθουμε ότι είμαστε οι καλοί της υπόθεσης, ενώ οι άλλοι που κατηγορούμε είναι οι κακοί. Το βλέπουμε να συμβαίνει συνέχεια στα μέσα μαζικής ενημέρωσης όπου άνθρωποι συνεχώς ανταλλάσσουν κατηγορίες, προσβολές και μηνύσεις. Έτσι, σε κάποιες περιπτώσεις το να κατηγορούμε τους άλλους μπορεί να επιφέρει και οικονομικό όφελος.

Το να κατηγορούμε τους άλλους είναι η καλύτερη δικαιολογία. Μας επιτρέπει να παραμένουμε μικροί και περιορισμένοι χωρίς να νιώθουμε ένοχοι. Αλλά συνοδεύεται και από ένα μεγάλο κόστος: την απώλεια της ελευθερίας μας. Επιπλέον, ο ρόλος του θύματος συνοδεύεται από μια αυτοεικόνα αδύναμου, ευάλωτου και αβοήθητου ανθρώπου, στοιχεία που κυριαρχούν στην κατάσταση της απάθειας και της κατάθλιψης.

Το πρώτο βήμα για να απαλλαγούμε από τη συνήθεια τού να κατηγορούμε τους άλλους, είναι να δούμε ότι αυτό αποτελεί επιλογή. Άλλοι άνθρωποι που αντιμετώπισαν παρόμοιες καταστάσεις είχαν μια εντελώς διαφορετική στάση: επέλεξαν να συγχωρήσουν και να ξεχάσουν. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και να δούμε ότι κατηγορούμε τους άλλους επειδή επιλέγουμε να το κάνουμε. Και αυτό ισχύει ανεξαρτήτως των συνθηκών μιας κατάστασης. Δεν είναι θέμα σωστού ή λάθους, αλλά του αν αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τη συνειδητότητά μας.

Είναι τελείως διαφορετικό να λες επιλέγω να κατηγορήσω, αντί να λες αναγκάζομαι να κατηγορήσω. Εδώ ο νους μπορεί να πει "αν δεν φταίει ο άλλος, τότε φταίω εγώ", η αλήθεια όμως είναι ότι δεν είναι απαραίτητο να φταίει κάποιος.

Η συνήθεια τού να κατηγορούμε εμφανίζεται στην πρώιμη παιδική ηλικία, στο σχολείο, στην παιδική χαρά ή στην οικογένεια. Στην πραγματικότητα όμως, το να κατηγορούμε είναι μια συνήθεια που έχει επικρατήσει επειδή δεν την εξετάσαμε ποτέ. Γιατί πάντα κάποιος πρέπει να φταίει; Μπορεί κάτι που κάποτε φαινόταν ως καλή ιδέα, να μην εξελίχθηκε τελικά καλά. Ή να δημιουργήθηκε μια κατάσταση από ατυχή γεγονότα.

Για να υπερβούμε αυτή τη συνήθεια πρέπει να δούμε την κρυφή ικανοποίηση που μας προσφέρει όταν νιώθουμε αυτολύπηση ή θυμό, ή όταν νιώθουμε θύματα και βρίσκουμε διάφορες δικαιολογίες. Αυτά τα "οφέλη" πρέπει σιγά σιγά να αρχίσουμε να τα εγκαταλείπουμε. Ο σκοπός αυτής της διεργασίας είναι να μεταβούμε από τη θέση εκείνου που αναγκάζεται να νιώθει έτσι, στη θέση εκείνου που επιλέγει να νιώθει έτσι. 

Αν και μέσα μας υπάρχει ο μικρός εαυτός που προτιμάει να κατηγορεί τους άλλους, εμείς μπορούμε να επιλέξουμε να γίνουμε ο μεγαλύτερος Εαυτός που επίσης υπάρχει μέσα μας. Μπορεί τώρα να μην μπορούμε να τον αναγνωρίσουμε, αλλά είναι πάντα εδώ. Αν σταματήσουμε να του αντιστεκόμαστε θα αρχίσουμε να τον βιώνουμε.

*Από το βιβλίο "Letting Go - The Pathway of Surrender", David R. Hawkins, Hay House, Inc.
Μετάφραση: Νίκος Μπάτρας

Διαβάστε επίσης:



ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

Η ανάρτηση με τις περισσότερες προβολές στην Αυτεπίγνωση μέχρι σήμερα:

Η ευτυχία δεν έρχεται από τις θετικές σκέψεις, έρχεται όταν ηρεμεί ο αναλυτικός νους

Παρόλο που η θετική σκέψη προφανώς είναι προτιμότερη από την αρνητική, από μόνη της δεν είναι αρκετή για να σε απαγκιστρώσει για πολύ απ...

Αν σας αρέσουν τα άρθρα της Αυτεπίγνωσης, μπορείτε να προσφέρετε ένα μικρό χρηματικό ποσό (όσο θέλετε εσείς) για να στηρίξετε την ιστοσελίδα. Με ποσό 10 ευρώ και άνω, θα λάβετε στο email σας δωρεάν το βιβλίο "Επίγνωση - Ανακαλύπτοντας τον αληθινό μας εαυτό". Ευχαριστώ πολύ! Να είστε καλά!
Νίκος Μπάτρας