Η προσπάθεια, καθώς και αυτός που προσπαθεί, είναι και τα δύο παρατηρούμενα μέσα στο χώρο της μη προσπάθειας. Σ' αυτό το χώρο, Είσαι. Παρατήρησε, γνώρισε και επιβεβαίωσε το εξής: είμαι αυτό που είναι συνώνυμο της μη προσπάθειας.Μέσα σε αυτή τη μη προσπάθεια, όλα αποκαλύπτονται από μόνα τους. Δεν χρειάζεται καμία κατεύθυνση, καμία διόρθωση, καμία βελτίωση. Οι σκέψεις μπορεί να εμφανίζονται και να εξαφανίζονται, τα συναισθήματα να κινούνται ελεύθερα, αλλά τίποτα από αυτά δεν σε ορίζει. Είναι απλώς φαινόμενα που συμβαίνουν μέσα σε Αυτό που ήδη Είσαι. Η σιωπή δεν είναι απουσία ήχων, αλλά η απουσία της ανάγκης να τους ελέγξεις.
Όταν η προσοχή δεν είναι στραμμένη προς την προσπάθεια να αλλάξει κάτι, τότε ξεκουράζεται στη φυσική της κατάσταση. Εκεί δεν υπάρχει επιτυχία ή αποτυχία, πρόοδος ή οπισθοδρόμηση. Υπάρχει μόνο η απλή Παρουσία, χωρίς κέντρο, χωρίς όρια. Δεν είναι μια εμπειρία που έρχεται και φεύγει· είναι το υπόβαθρο όλων των εμπειριών, αυτό που ήταν πάντα εδώ, ακόμη και όταν νόμιζες ότι έψαχνες αλλού.
Ο νους μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί, αλλά δεν βρίσκεται πια στο τιμόνι. Χάνει τη δύναμη να σε πείθει ότι κάτι λείπει ή ότι πρέπει να γίνεις κάτι άλλο. Αναγνωρίζεται ως εργαλείο και όχι ως ταυτότητα. Και σε αυτή την αναγνώριση, η ζωή παύει να είναι πρόβλημα που χρειάζεται λύση και αποκαλύπτεται ως αυτό που απλώς εκδηλώνεται στιγμή προς στιγμή.


