Ο Αμερικανός δάσκαλος αυτογνωσίας Γκάρυ Ουέμπερ εξηγεί τι μπορούμε να κάνουμε για να μειώσουμε την ανησυχία μας απέναντι στα γεγονότα που συμβαίνουν στον κόσμο και περιλαμβάνουν πολέμους, καταστροφές, απειλές, κ.ά.
1. Να μην είμαστε εθισμένοι στα κοινωνικά δίκτυα
Υπάρχουν πλέον μελέτες που αποδεικνύουν ότι τα κοινωνικά δίκτυα, όπως και ο τζόγος, το σεξ ή το τρέξιμο, λειτουργούν εθιστικά εξαιτίας της έκκρισης ντοπαμίνης στον εγκέφαλο. Σύμφωνα με μια έρευνα της Pew Research Center, το 46% των Αμερικανών δηλώνει ότι "δεν θα μπορούσε να ζήσει πια χωρίς κινητό τηλέφωνο (smartphone). Το κινητό τηλέφωνο μέσα σε 10 χρόνια έγινε από κάτι το άγνωστο, αναγκαιότητα."
2. Να μην παρακολουθούμε συνεχώς τις ειδήσεις
Από πού έρχεται η ανάγκη να γνωρίζουμε συνεχώς τι συμβαίνει στον κόσμο; Μήπως από το φόβο ότι μπορεί να νιώσουμε αποκομμένοι αν δεν γνωρίζουμε για τα τελευταία γεγονότα; Δες πώς νιώθεις όταν κάποιος σου πει "είδες τι έγινε (στις ειδήσεις);" και εσύ του πεις "όχι δεν είδα". Από την εμπειρία μου έχω καταλάβει ότι οι ειδήσεις μεταφέρονται με λάθος τρόπο από τα μέσα ενημέρωσης. Επιπλέον, κάποιες έρευνες δείχνουν ότι μας ενδιαφέρουν περισσότερο και θυμόμαστε αυτά που επιβεβαιώνουν τις παλιές μας πεποιθήσεις, ενώ δεν ενδιαφερόμαστε για τα καινούργια.
3. Να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι λένε ψέματα, γιατί είναι εξελικτικά ωφέλιμο
Το ρητό "αν επαναλαμβάνεις ένα ψέμα πολλές φορές τελικά καταντάει η αλήθεια και ο κόσμος το πιστεύει", αποδίδεται σε αρκετούς, μεταξύ αυτών και στον Γκέμπελς (υπουργό προπαγάνδας της ναζιστικής Γερμανίας). Ακόμα και πειράματα σε πιθήκους έχουν δείξει ότι οι πίθηκοι χρησιμοποιούν "μακιαβελικές" μεθόδους για να πετύχουν τους σκοπούς τους.
4. Να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν ελέγχουμε τίποτα
Το άγχος, η απογοήτευση, η κατάθλιψη και ο θυμός προέρχονται από την πεποίθηση ότι ελέγχουμε τα πράγματα, ότι έχουμε ελεύθερη βούληση και ότι μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν μπορείς να γνωρίζεις τι ακριβώς θα συμβεί.
5. Τελικά, μπορούμε να κάνουμε κάτι;
Παραθέτω τις απαντήσεις του Ινδού σοφού Ραμάνα Μαχάρσι σε παρόμοια ερωτήματα που του έθεσαν:
"Ερώτηση: Γιατί οι πολιτικοί και οι δημόσιοι λειτουργοί δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα της παγκόσμιας εξαθλίωσης;
Ραμάνα: Επειδή είναι εγωκεντρικοί. Εξού και η ανικανότητά τους. Αν έμεναν στον Εαυτό, θα λειτουργούσαν διαφορετικά.
Ε: Γιατί οι φωτισμένοι άνθρωποι δεν βοηθάνε;
Ρ: Η σιωπή των φωτισμένων είναι πιο σημαντική από όλες τις δημόσιες ομιλίες, τις δραστηριότητες και την υλική βοήθεια των πολιτικών.
Ε: Γιατί ο Εαυτός εκφράζεται με τη μορφή του μίζερου κόσμου;
Ρ: Για να τον αναζητήσεις. Δες πρώτα τον εαυτό σου ως τον Εαυτό και μετά δες όλο τον κόσμο ως τον Εαυτό."
Κατά τη γνώμη μου, για να "αλλάξουμε" τον κόσμο πρέπει πρώτα να αλλάξουμε το δικό μας λειτουργικό σύστημα. Δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουμε να λειτουργούμε με τον ίδιο προβληματικό τρόπο που λειτουργούσαμε τα προηγούμενα χρόνια και να περιμένουμε τα πράγματα να εξελιχθούν καλύτερα.
*Από άρθρο του Γκάρυ Ουέμπερ
happinessbeyondthought.blogspot.com
Μετάφραση: Νίκος Μπάτρας
Διαβάστε επίσης:
