Από το ατομικό εγώ στον παρατηρητή

Η προσοχή σου πρέπει να μετατοπιστεί από τη θέση του ατομικού "εγώ" στη θέση του παρατηρητή, που παρατηρεί αυθόρμητα την έκφραση του μορφοποιημένου κόσμου.

Όταν έρχεσαι στη θέση του παρατηρητή, είσαι ήδη μέσα στην ευωδιά της ομορφιάς, του φωτός και της χαράς.

Όμως τελικά, ακόμα και η κατάσταση του Είναι αναγνωρίζεται και η ίδια ως φαινομενική. Γίνεται αντιληπτή από, και μέσα, στο Αμετακίνητο.

Αλλά το Αμετακίνητο δεν είναι ένα πράγμα, ένα αντικείμενο. Είτε δεν είναι πράγμα, είτε αυτό είναι το μοναδικό πράγμα, όπως θέλεις πες το.

Και για ποιον μιλάμε; Για εσένα, εμάς, Εμένα, Εκείνο, τον Εαυτό, το Υπέρτατο Ον, το Απόλυτο. Στην πραγματικότητα, για Εσένα δίχως "εσένα", δηλαδή δίχως το ιστορικό και υστερικό άτομο.

~Μούτζι

Διαβάστε επίσης:

➡️ Ξεχάσαμε τι είμαστε και θυσιάσαμε την ηρεμία μας για λίγες πεποιθήσεις

➡️ Κρισναμούρτι: 7 βασικές αρχές της επίγνωσης

➡️ Την αληθινή δύναμη τη βρίσκουμε στον απρόσωπο Εαυτό