Το απόφθεγμα της ημέρας
"Μέσα από τα μάτια μας το σύμπαν βλέπει τον εαυτό του. Μέσα από τα αφτιά μας το σύμπαν ακούει τις μελωδίες του. Είμαστε οι μάρτυρες μέσω των οποίων το σύμπαν αποκτά επίγνωση του μεγαλείου του."
~Άλαν Γουάτς

Η πεποίθηση "είμαι το σώμα και ο νους" είναι μόνο μια ψευδαίσθηση

Όλα είναι αρμαθιασμένα στη βασική ιδέα "είμαι το σώμα". Αλλά ακόμη κι αυτή είναι μια νοητική κατάσταση και δεν διαρκεί. Έρχεται και παρέρχεται, όπως και όλες οι άλλες καταστάσεις.

Η ψευδαίσθηση ότι είστε το σώμα-νους υφίσταται μόνο επειδή δεν έχει διερευνηθεί. Η μη διερεύνηση είναι το νήμα πάνω στο οποίο έχουν περαστεί όλες οι καταστάσεις του νου. Είναι όπως το σκοτάδι σ' ένα κλειστό δωμάτιο. Είναι εκεί προφανώς. Όμως όταν το δωμάτιο ανοίγεται, πού πηγαίνει τότε το σκοτάδι; Δεν πάει πουθενά, γιατί απλώς δεν υπήρχε. 

Όλες οι καταστάσεις του νου, όλα τα ονόματα και οι μορφές ύπαρξης έχουν τη ρίζα τους στη μη εξέταση, στη μη διερεύνηση, στη φαντασία και στην ευπιστία. Είναι σωστό να λέτε "εγώ είμαι", αλλά το να λέτε "εγώ είμαι αυτό" ή "εγώ είμαι το άλλο" αποτελεί ένδειξη έλλειψης έρευνας, ένδειξη διανοητικής αδυναμίας ή λήθαργου.

Η αυτο-λησμοσύνη είναι το σκοτάδι. Όταν απορροφούμαστε σε άλλα πράγματα, στον μη-εαυτό, τότε ξεχνάμε τον εαυτό. Δεν υπάρχει τίποτε αφύσικο σ' αυτό. Όμως, γιατί να ξεχνάμε τον εαυτό από υπερβολική προσκόλληση; Η σοφία βρίσκεται στο να μη λησμονούμε ποτέ τον εαυτό, ως την αιωνίως παρούσα πηγή και των δυο, του βιώνοντα την εμπειρία και της ίδιας της εμπειρίας του.