Το απόφθεγμα της ημέρας
"Όποιος κοιτάζει προς τα έξω ονειρεύεται. Όποιος κοιτάζει προς τα μέσα αφυπνίζεται."
~Καρλ Γιουνγκ

Η αληθινή προσευχή είναι μια πορεία επιστροφής στην πηγή μας

Στη συμβατική εκδοχή τής προσευχής, η προσευχή φαίνεται να προέρχεται από ένα άτομο και να κατευθύνεται προς κάτι άλλο, π.χ. έναν θεό. Στην πιο καθαρή εκδοχή τής προσευχής, αυτός που προσεύχεται διαλύεται μέσα σ' αυτό στο οποίο προσεύχεται.

Αυτό που επιθυμούμε με την προσευχή πρέπει να αναγνωριστεί ως η πηγή από την οποία προέρχεται η ίδια η επιθυμία. Αντί να κατευθυνθούμε προς τα έξω, προς ένα αντικείμενο, πρέπει να κατευθυνθούμε προς τα μέσα. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό που επιζητούμε βρίσκεται στην πηγή του εαυτού μας και όχι κάπου έξω από εμάς.

Η όλη διαδικασία της προσευχής πρέπει να είναι μια πορεία επιστροφής προς την πηγή και όχι μια πορεία απομάκρυνσης και αναζήτησης προς τα έξω.

Όταν είχα πρωτοξεκινήσει να προσεύχομαι έκανα την προσευχή μου όπως την κάνει όλος ο κόσμος. Νόμιζα ότι ήμουν ένα ξεχωριστό άτομο που προσεύχεται σε έναν θεό. Ήθελα εγώ, ως άτομο, να παραμείνω ανέπαφος και να γνωρίσω τον θεό μέσα από την προσευχή. Αλλά αυτό είναι σαν να προσπαθεί μια πεταλούδα της νύχτας να έρθει σε επαφή με τη φλόγα ενός κεριού για να αποκτήσει την εμπειρία αυτής της επαφής. Με το που θα το κάνει θα πεθάνει.

Έτσι έκανα κι εγώ κάποτε. Ως ξεχωριστός εαυτός ήθελα να αγγίξω τον θεό. Σαν να είμαι η πεταλούδα που ήθελε να αγγίξει τη φλόγα και να παραμείνει ζωντανή. Κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Τότε συνειδητοποίησα ότι αυτό που αντιλαμβανόμουν ως "θεός", ήταν ο αληθινός μου εαυτός επάνω στον οποίο είχα επιβάλλει τον περιορισμό του ξεχωριστού ατόμου. Και το ξεχωριστό άτομο ήθελε να προσεγγίσει τον θεό. Γι' αυτό λέμε ότι κανένας δεν μπορεί να γνωρίσει τον θεό. Μπορείς μόνο να είσαι αυτό το Απόλυτο, όχι να το προσεγγίσεις ως άτομο.

Στην καθαρή μορφή της προσευχής, παραδίδεις τους περιορισμούς σου στο Απόλυτο και παραμένει ο Εαυτός όπως πραγματικά είναι. Όπως είχε πει και ο Ραμάνα Μαχάρσι "όταν το εγώ [του ατόμου] διαλυθεί από το εγώ [της ύπαρξης] μένει μόνο το εγώ", που σημαίνει ότι εξαρχής το εγώ του ατόμου ήταν το εγώ της ύπαρξης αλλά επιβαρυμένο με περιορισμούς. Ο σκοπός της προσευχής λοιπόν είναι να βυθιστείς μέσα στην πηγή σου και να αναγνωρίσεις ότι αυτό που είσαι δεν μπορεί να περιοριστεί από τίποτα.

*Από μαγνητοσκοπημένη ομιλία του Ρούπερτ Σπάιρα