Το απόφθεγμα της ημέρας
"Μέσα από τα μάτια μας το σύμπαν βλέπει τον εαυτό του. Μέσα από τα αφτιά μας το σύμπαν ακούει τις μελωδίες του. Είμαστε οι μάρτυρες μέσω των οποίων το σύμπαν αποκτά επίγνωση του μεγαλείου του."
~Άλαν Γουάτς

Dr. Paul Hauck: Μην κρίνετε τον εαυτό σας από τις πράξεις σας

Τον περισσότερο καιρό συμπεριφέρεστε σωστά, μόνο που δεν το σκέφτεστε. Αλλά όταν συμπεριφέρεστε κάτι λιγότερο από τέλεια, παρατηρείτε τις πράξεις σας και θυμώνετε με τον εαυτό σας.

Ίσως άλλο ένα επιχείρημα ενάντια στη συνήθεια να κρίνετε τον εαυτό σας από τις πράξεις σας, είναι ότι είναι αδύνατον να περιγράψετε τον εαυτό σας στην ολότητά του με βάση μερικές δυσάρεστες ενέργειες. Αν είστε αλκοολικός και προκαλείτε προβλήματα στους άλλους εξαιτίας αυτού, πρέπει να πιστέψουμε ότι ο αλκοολισμός σας σάς περιγράφει απόλυτα; Εξακολουθείτε να συντηρείτε την οικογένειά σας. Είστε τίμιος στη δουλειά σας. Το να πούμε ότι είστε ολοκληρωτικά ανάξιος επειδή ένα μέρος του εαυτού σας είναι ατελές, είναι σαν να λέμε ότι πρέπει να σας πυροβολήσουν αν έχετε κακή όραση, ή αν τραυλίζετε, ή αν φοβάστε τα ασανσέρ.

Είναι ένα ολόκληρο σπίτι άχρηστο επειδή στάζει η σκεπή; Είναι ένα καινούργιο αυτοκίνητο έτοιμο να πάει για παλιοσίδερα επειδή έχει ένα σκασμένο λάστιχο; Κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα είχε τέτοιες απόψεις. Πάντοτε θα διαχώριζε τη διαρροή στη στέγη από το σπίτι ως σύνολο. Και θα άλλαζε αμέσως το σκασμένο λάστιχο αντί να πετάξει το αυτοκίνητο. Και στις δύο περιπτώσεις το κομμάτι θα διαχωριζόταν από το σύνολο και δεν θα χρησιμοποιείτο για να περιγράψει το σύνολο. Το ίδιο συμβαίνει με τα ανθρώπινα όντα. Όλοι έχουμε ελαττώματα και αρνούμαι να πιστέψω ότι είμαι τελείως άχρηστος απλά και μόνο επειδή έχω κάποια κομμάτια που δεν είναι καλά.

Και τέλος, ακόμα και αν πιστεύετε ότι οι πράξεις σας κι εσείς είστε το ίδιο, τότε γιατί οι πράξεις των παιδιών δεν χαρακτηρίζουν τα παιδιά; Όταν ένα μωρό κάνει εμετό στον πανέμορφο καναπέ σας, διατυπώνετε μια κρίση για τον εμετό και μια άλλη για το παιδί (ελπίζω). Μη μου πείτε ότι όλη μέρα μισείτε τα παιδιά σας για τα εκατομμύρια εκνευριστικά πράγματα που κάνουν. Αν το κάνετε αυτό είστε ένας ανίδεος και διαταραγμένος γονέας και είναι σίγουρο ότι θα μεγαλώσετε προβληματικά παιδιά. 

Αλλά οι περισσότεροι από εμάς έχουμε τις περισσότερες φορές τη λογική να διαχωρίζουμε το παιδί από τη συμπεριφορά του και να μην το κρίνουμε από το θόρυβο που κάνει, την αταξία του, την ακαταστασία του και τους τσακωμούς του. Το αγαπάμε ακόμα και με όλα αυτά, παρόλο που μερικές φορές υπάρχουν πολλά που δεν μας αρέσουν σε αυτό.

Αν θεωρούμε ότι αυτό είναι λογικό στην περίπτωση των παιδιών, γιατί πρέπει να είναι διαφορετικό με τους ενήλικες; Επειδή εμείς, ως ενήλικες, οφείλουμε να ξέρουμε ποιο είναι το σωστό; Όχι βέβαια! Αυτό μας γυρίζει στα σχόλια που ήδη έκανα, ότι δεν είμαστε τέλειοι ακριβώς επειδή είμαστε άνθρωποι και ότι όλοι συμπεριφερόμαστε άσχημα για λόγους ανοησίας, άγνοιας ή διαταραχής.