Το απόφθεγμα της ημέρας
"Το να συνειδητοποιήσεις τι είσαι είναι ό,τι καλύτερο μπορείς να προσφέρεις στον κόσμο."
~Ραμάνα Μαχάρσι

Το ταξίδι της πνευματικής αφύπνισης

Το ταξίδι της πνευματικής αφύπνισης ωθεί κάποιον στο να κατανοήσει ότι η πραγματικότητα με την οποία μεγάλωσε από μικρός δεν είναι απόλυτα πραγματική, αλλά σχετικά πραγματική. Υπάρχουν πολλά επίπεδα πραγματικότητας, τα λεγόμενα επίπεδα επίγνωσης.

Στην αφύπνιση μεταφέρεσαι από την ταυτότητά σου, που είναι αυτή που σου δίνει την εντύπωση ότι είσαι ξεχωριστός, στα ανώτερα επίπεδα. Το επόμενο επίπεδο μετά την ταυτότητα είναι το ψυχολογικό, εκεί όπου βλέπει ο ένας τον άλλον ως διαφορετική προσωπικότητα. Μετά από αυτό πάμε σε ένα άλλο επίπεδο, όπου όταν σε κοιτάω στα μάτια βλέπω τον εαυτό μου, απλά με διαφορετικό πακετάρισμα. Εκεί, όλες οι διαφορές μας αποτελούν απλώς στοιχεία ενός διαφορετικού πακεταρίσματος. Στο επόμενο επίπεδο, όταν σε κοιτάω στα μάτια βλέπω τον εαυτό μου που βλέπει τον εαυτό του που ξαναβλέπει τον εαυτό του, κ.ο.κ. - υπάρχει μόνο ένας, αλλά έχουμε την εντύπωση ότι είμαστε πολλοί.

Όλα αυτά τα επίπεδα δημιουργούν έναν κύκλο, μέσα στον οποίο κινούμαστε και πηγαίνουμε από το Ένα στα πολλά και από τα πολλά στο Ένα. Αυτός είναι ο κύκλος μέσα στον οποίο κινούμαστε συνεχώς. Όταν φτάσεις στο τελικό στάδιο, δεν υπάρχει πια χώρος και χρόνος, ούτε αρχή και τέλος, και αντιλαμβάνεσαι ότι η εικόνα που είχες για την πραγματικότητα ήταν ψευδής. Αυτή είναι η στιγμή της αφύπνισης. Υπερβαίνεις όλες τις προσκολλήσεις στις ταυτότητες που είχες υιοθετήσει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Απολαμβάνεις μεν την ύπαρξή σου με τη μορφή της ταυτότητας, αλλά μετατρέπεσαι σε βιωματική εμπειρία. Διαλύεις τη δυαδικότητα, δηλαδή τον διαχωρισμό μεταξύ αντικειμένου και υποκειμένου. Γίνεσαι ένα με όλα. Αυτό το επίπεδο είναι ανώτερο και από την εμπειρία της συμπαντικής συνειδητότητας, γιατί δεν υπάρχει η συνείδηση του εαυτού που θα αποκτήσει επίγνωση αυτής της συνειδητότητας. Γίνεσαι απλά ένα κομμάτι της συμπαντικής ροής.

Αν κάποιος ρωτήσει γιατί γίνονται όλα αυτά και γιατί τα πράγματα είναι έτσι όπως είναι, μια απάντηση είναι ότι αν όλα έμεναν Ένα, αυτό το Ένα δεν θα μπορούσε να αποκτήσει βιωματική εμπειρία του εαυτού του. Για να βιώσει κανείς τον εαυτό του χρειάζεται τη δυαδικότητα. Καθώς λοιπόν αφυπνίζεσαι και εξέρχεσαι από αυτή τη δυαδικότητα, αντιλαμβάνεσαι ότι όλα αυτά ήταν σαν ένα όνειρο, ή σαν χορός, ή σαν μια ψευδαίσθηση, που σημαίνει ότι δεν ήταν σταθερά θεμελιωμένα.

Αυτό το Ένα μην θεωρήσεις ότι είναι κάτι ξεχωριστό από εμάς. Εμείς είμαστε αυτό το Ένα. Αν δεις από μακριά τον κύκλο της γέννησης και του θανάτου, μέσα στον οποίο μεταβαίνεις από το Ένα στα πολλά και από τα πολλά -μέσω της αφύπνισης- επιστρέφεις στο Ένα, θα δεις ότι δεν υπάρχει αρχή και τέλος. Στην πραγματικότητα δεν συμβαίνει τίποτα. Όλα τα επίπεδα είναι ταυτόχρονα παρόντα. Όλα είναι εδώ. Και αν σου φαίνεται αυτό ανούσιο, η ουσία βρίσκεται στο είμαι, όχι στο κάνω.

Η αλλαγή που βιώνει κανείς πρακτικά αφού αντιληφθεί πώς έχουν τα πράγματα, έγκειται στον τρόπο που κάνει ό,τι κάνει. Δεν τα παίρνει πλέον όλα τόσο στα σοβαρά και ό,τι κάνει το κάνει με χαρά. Υπάρχει μια ποιοτική αλλαγή στη ζωή του. Δεν είναι ότι δεν φροντίζει πια το σώμα του. Το φροντίζει όπως φροντίζει και τα ρούχα που φοράει, γιατί το σώμα του είναι απλά μια μορφή που φοράει, ακριβώς όπως φοράει και τα ρούχα του. 

*Απόσπασμα από συνέντευξη του Ραμ Ντας
Μετάφραση: Νίκος Μπάτρας

Διαβάστε επίσης: