Το απόφθεγμα της ημέρας
"Μέσα από τα μάτια μας το σύμπαν βλέπει τον εαυτό του. Μέσα από τα αφτιά μας το σύμπαν ακούει τις μελωδίες του. Είμαστε οι μάρτυρες μέσω των οποίων το σύμπαν αποκτά επίγνωση του μεγαλείου του."
~Άλαν Γουάτς

Ο δρόμος για την ελευθερία είναι η γνώση για το τι συμβαίνει μέσα μας

Δεν χρειάζεται να αποκτήσουμε υλικά αγαθά, να αναπτύξουμε την αυτοπεποίθησή μας ή να διορθώσουμε την εικόνα του σώματός μας για να ζήσουμε ελεύθερα και να ικανοποιήσουμε τις πραγματικές μας ανάγκες. Η ελευθερία ακολουθεί πιστά τη γνώση για το τι είμαστε και το πώς λειτουργεί το σύστημα σώμα-νους.

Η ελευθερία έρχεται όταν μαθαίνεις να παρατηρείς και να αναγνωρίζεις τα φαινόμενα που εμφανίζονται μέσα σου, γιατί έτσι αναπτύσσεται η στάση ανεξαρτησίας απέναντι στα παροδικά φαινόμενα. Όσο αναζητάμε να βρούμε την ασφάλεια, την αξία και την επάρκειά μας στα παροδικά φαινόμενα, είμαστε καταδικασμένοι σε συνεχείς απογοητεύσεις και εσωτερικές εντάσεις.

Ό,τι είναι παροδικό είναι καταδικασμένο να φθαρεί και να καταστραφεί. Το να επενδύουμε την ασφάλεια και την αξία μας σε κάτι που είναι ζήτημα χρόνου να χαθεί, οδηγεί αναπόφευκτα στη δυστυχία. Γι' αυτό πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με τις σχέσεις ιδιοκτησίας που δημιουργούν οι σκέψεις. Όταν θεωρούμε ότι κάτι που είναι παροδικό είναι δικό μας και διαμορφώνει την ασφάλεια και την αξία μας, είναι σαν να παραδίδουμε την ευτυχία μας σε κάτι έξω από εμάς.

Η ελευθερία και η ευτυχία δεν προέρχονται επίσης από τον έλεγχο της ζωής μας. Στην πραγματικότητα, η ελευθερία είναι το να δούμε ότι τίποτα δεν ελέγχεται από κάποιον ή κάτι, αλλά ότι όλα συμβαίνουν μόνα τους. Το να μην χρειάζεται να ελέγξουμε κάτι είναι ελευθερία. Η συνειδητοποίηση αυτή μας αποδεσμεύει από πολλές σκέψεις ανησυχίας και άγχους για το αν το μέλλον θα εξελιχθεί σύμφωνα με κάποιες προσδοκίες ή αν θα εξελιχθεί απρόβλεπτα. Η υπέρβαση της ανάγκης για πρόβλεψη οδηγεί στην ελευθερία.

Για να φτάσει κάποιος στις μεγάλες αλήθειες που θα τον απελευθερώσουν από τα ψέματα του παρελθόντος, πρέπει να μάθει να παρατηρεί βιωματικά πώς λειτουργεί το σύστημα που έχει στη διάθεσή του, δηλαδή το σώμα και τον νου. Η παρατήρηση αυτού του συστήματος θα τον φέρει αναγκαστικά κάποια στιγμή αντιμέτωπο με το ερώτημα "ποιος είναι αυτός που παρατηρεί τις αισθήσεις, τα συναισθήματα και τις σκέψεις;".

Αυτό το ερώτημα δεν μπορεί να απαντηθεί από τον νου. Η παρατήρηση συμβαίνει, δεν είναι "κάτι". Δεν έχει ταυτότητα, δεν ανήκει σε κάποιον, δεν εντοπίζεται στο χώρο ή στο χρόνο και δεν έχει ιδιότητες αντικειμένου για να είναι παρατηρούμενη. Η ελευθερία είναι το να γνωρίσουμε όλα αυτά βιωματικά, στη σιωπή, εκεί όπου απουσιάζουν οι λέξεις και υπάρχει μόνο η επίγνωση.

Νίκος Μπάτρας