Το απόφθεγμα της ημέρας
"Μέσα από τα μάτια μας το σύμπαν βλέπει τον εαυτό του. Μέσα από τα αφτιά μας το σύμπαν ακούει τις μελωδίες του. Είμαστε οι μάρτυρες μέσω των οποίων το σύμπαν αποκτά επίγνωση του μεγαλείου του."
~Άλαν Γουάτς

Η αποδοχή των δυσάρεστων συναισθημάτων γίνεται από την επίγνωση, όχι από τον νου

Όσο η προσοχή μας είναι στραμμένη προς τα έξω, προς κάποιο αντικείμενο ή μια δραστηριότητα, δεν υπάρχει χώρος μέσα μας για να αναδυθούν τα δυσάρεστα συναισθήματα και να έρθουν στην επιφάνεια.

Γι' αυτό οι περισσότεροι άνθρωποι είναι εθισμένοι στα αντικείμενα ή σε δραστηριότητες. Έτσι αισθάνονται καλύτερα, αλλά τα συναισθήματά τους μένουν μέσα τους καταπιεσμένα.

Όταν κάποιος σταματήσει να χρησιμοποιεί τα εξωτερικά αντικείμενα ή τις δραστηριότητες για να αποφύγει τα συναισθήματά του, δημιουργείται μέσα του ο απαραίτητος χώρος όπου τα καταπιεσμένα αυτά συναισθήματα θα αρχίσουν να εμφανίζονται.  

Η παγίδα που πρέπει να αποφύγουμε είναι η εξής: ενώ προηγουμένως στρέφαμε την προσοχή μας έξω από εμάς για να βρούμε την ευτυχία (με αποτέλεσμα να καταπιέζονται έτσι τα δυσάρεστα συναισθήματα μέσα μας), τώρα μπορεί δήθεν να θέλουμε να καλωσορίσουμε αυτά τα συναισθήματα, αλλά με σκοπό να τα εξαλείψουμε. Αυτό είναι το λάθος που δεν πρέπει να κάνουμε.

Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας. Δεν βοηθάει σε τίποτα να λέω ότι θέλω να αποδεχτώ ένα δυσάρεστο συναίσθημα γιατί έτσι θα μπορέσω να απαλλαγώ από αυτό. Αν υπάρχει αντίσταση απέναντι στο συναίσθημα, δηλαδή η τάση να θέλουμε να στρέψουμε την προσοχή μας πάλι σε κάποιο αντικείμενο έξω από εμάς, πρέπει να το παραδεχτούμε. Διαφορετικά, είναι σαν να προσπαθούμε με τον νου να αποδεχτούμε κάτι που ο νους κρίνει ως αρνητικό και δυσάρεστο. 

Και είναι λογικό να δημιουργηθεί έτσι ένταση μέσα μας, γιατί ο νους είναι φτιαγμένος ώστε να απορρίπτει ό,τι κρίνει ως αρνητικό και δυσάρεστο. Γι' αυτό, αυτό δεν μπορεί να γίνει με τον νου, αλλά με την επίγνωση.

*Από μαγνητοσκοπημένη ομιλία του Ρούπερτ Σπάιρα