1) Υπάρχει μόνο το παρόν
Ο χρόνος είναι μια εφεύρεση του ανθρώπινου νου για να μετράει τις μεταβολές των μορφών ενέργειας. Το παρελθόν και το μέλλον υπάρχουν ως προϊόντα της φαντασίας, όχι ως πραγματικότητες. Αν και η έννοια του χρόνου έχει μια σημαντική πρακτική χρησιμότητα, το να ξέρουμε ότι η αξία του είναι μόνο πρακτικής φύσης και όχι χαρακτηριστικό της αλήθειας, αποδυναμώνει τις σκέψεις που αφορούν το μέλλον και το παρελθόν. Έτσι, κάθε φορά που χανόμαστε μέσα σε σενάρια για το μέλλον ή αναμνήσεις από το παρελθόν, μας είναι πιο εύκολο να αναγνωρίζουμε αυτόν τον μηχανισμό και να επιστρέφουμε στην κατάσταση της συνειδητής παρουσίας μας.
2) Η αίσθηση του ατόμου (ο εγωικός εαυτός) είναι μια ψευδαίσθηση
Οι ταυτότητες, οι ρόλοι, οι χαρακτηρισμοί και οι ταμπέλες είναι μόνο σκέψεις. Η αίσθηση ότι είμαστε άτομα είναι μια ψευδαίσθηση που γεννιέται μ' αυτές τις σκέψεις. Οι σκέψεις αυτές δεν έχουν ως πηγή το άτομο. Εμφανίζονται από το πουθενά, αυθόρμητα και αυτόματα. Η ιστορία του ατόμου ("η ιστορία της ζωής μου") που δήθεν αποτελεί τα θεμέλια του καθενός μας, είναι μόνο μια δραστηριότητα της μνήμης και της φαντασίας. Αν και όλοι μεγαλώνουμε με αυτόν τον προγραμματισμό νομίζοντας ότι είμαστε άτομα μεταξύ άλλων ατόμων, αν εξετάσουμε προσεκτικά τι είμαστε και σε τι αντιστοιχεί η αίσθηση του εαυτού, θα δούμε ότι είμαστε κάτι πολύ πιο σταθερό από ένα πακέτο σκέψεων, πεποιθήσεων και ταυτοτήτων.
3) Η αληθινή φύση του εαυτού είναι η επίγνωση
Η επίγνωση είναι ο κοινός παρονομαστής όλων των εμπειριών μας. Έχει καθιερωθεί η λέξη επίγνωση (ή συνειδητότητα, ή συνείδηση), επειδή αποτελείται από την ιδιότητα να αναγνωρίζει οτιδήποτε εμφανίζεται στο πεδίο της, ενώ μπορεί να αναγνωρίσει και τον ίδιο της τον εαυτό (μέσα από τη διαδικασία της αυτογνωσίας). Η επίγνωση είναι πάντα παρούσα, ενώ όλες οι εμπειρίες είναι παροδικές, έρχονται και φεύγουν. Επομένως, αν είναι να εντοπίσουμε ένα εγώ στη ζωή μας, αυτό θα πρέπει να εντοπιστεί στην επίγνωση που ζει όλες αυτές τις εμπειρίες, και όχι σε κάποια μεμονωμένα και παροδικά φαινόμενα.
4) Οι εμπειρίες κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες
Οι τρεις κατηγορίες εμπειριών είναι: η νοητική δραστηριότητα (οι αναμνήσεις, οι ερμηνείες, η φαντασία, η μνήμη, οι υποθέσεις, ό,τι περιλαμβάνει λέξεις και αριθμούς, κ.ά.), οι αισθήσεις του σώματος (η πείνα, η δίψα, ο πόνος, τα συναισθήματα -όχι η ιστορία του συναισθήματος-, το μούδιασμα, κ.ά.) και οι πέντε αισθήσεις της αντίληψης (η όραση, η ακοή, η όσφρηση, η γεύση και η αφή). Οτιδήποτε βιώνουμε στη ζωή μας, είτε αυτό γίνεται άμεσα αντιληπτό είτε χρειάζεται να εξεταστεί πιο αναλυτικά, εντάσσεται σε μια από τις τρεις αυτές κατηγορίες. Όλες οι εμπειρίες είναι εκ φύσεως παροδικές και μεταβαλλόμενες και έχουν αρχή και τέλος. Το μόνο που δεν μεταβάλλεται καθόλη τη διάρκεια της ζωής μας, είναι αυτό που ζει αυτή τη ζωή και αναγνωρίζει όλες αυτές τις παροδικές εμπειρίες: η επίγνωση.
Νίκος Μπάτρας
Διαχειριστής www.aytepignosi.comΔιαβάστε επίσης:
