Το απόφθεγμα της ημέρας
"Μην προσπαθείτε να είστε τέλειοι. Δεν υπάρχουν τέλειες προσωπικότητες. Ούτε οι σοφοί είναι τέλειοι. Και μη νομίζετε ότι αν είστε καλός με όλους, θα αρέσετε σε όλους. Δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει ποτέ τέτοιος άνθρωπος."
~Μούτζι

Ο νους που δεν συγχωρεί είναι γεμάτος φόβο

Η ίαση είναι απελευθέρωση από το παρελθόν. Όλων μας το παρελθόν περιλαμβάνει πόνο και κάποιο καταστροφικό συμβάν.

Υπάρχει μόνο ένας τρόπος να συμφιλιωθείτε με το παρελθόν σας και αυτός είναι να ασκήσετε τη συγχώρεση. Χωρίς τη συγχώρεση δεν θα μπορέσετε να ξεπεράσετε το ιστορικό σας. Αισθάνεστε κολλημένοι. Η ζωή σας δεν προχωράει, γιατί δεν έχετε προχωρήσει εσείς οι ίδιοι.

Το παρόν δεν μπορεί να σας ανακουφίσει γιατί δεν του έχετε επιτρέψει να έρθει. Το μέλλον σάς φαίνεται πως δεν αλλάζει, επειδή βλέπετε μόνο το παρελθόν σας. Στην πραγματικότητα, το παρελθόν έχει περάσει, αλλά όχι και στον νου σας. Γι' αυτό πονάτε ακόμα.

Μέχρι να συγχωρέσετε, θα συνεχίσετε να χαρίζετε το μέλλον σας στο παρελθόν. Η συγχώρεση, όμως, διδάσκει πως το ποιοι είστε δεν έχει τίποτα να κάνει με το τι συνέβη στο παρελθόν σας. Τα βιώματα που έχετε ζήσει δεν είναι η ταυτότητά σας. Μπορούν να σας επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό, αλλά όχι να σας καθορίσουν. Αυτό που κάνατε σε κάποιον ή αυτό που κάποιος έκανε σ' εσάς, δεν είναι το τέλος της ιστορίας σας. Όταν λέτε "Δεν είμαι μόνο το παρελθόν μου" και "Είμαι πρόθυμος να συγχωρήσω το παρελθόν μου", δημιουργείτε ένα καινούργιο μέλλον. Με τη συχώρεση ξεκινάει ένα καινούργιο κεφάλαιο.

Η συγχώρεση είναι απελευθέρωση από την ενοχή. Λέμε στον εαυτό μας "Αν το είχα κάνει διαφορετικά, τώρα θα ήμουν εντάξει". Όλοι μας, κάποια στιγμή, ευχηθήκαμε τα πράγματα να είχαν πάει διαφορετικά. Η ενοχή είναι ένα θλιβερό μάθημα, αλλά δεν είναι η λύση. Όταν επιμένετε να τιμωρείτε τον εαυτό σας και να επιτίθεστε στους άλλους, τίποτα δεν θα αλλάξει. Η συγχώρεση δεν μπορεί να αλλάξει το παρελθόν, αλλά μπορεί να αλλάξει το νόημα που του προσδίδετε. 

Η θεραπεία είναι απελευθέρωση από το φόβο. Το "Μαθήματα Θαυμάτων" σκιαγραφεί μια ιδιαίτερα παραστατική και ανησυχητική εικόνα του νου που δεν συγχωρεί: 

"Ο νους που δεν συγχωρεί είναι γεμάτος φόβο και δεν δίνει χώρο στην αγάπη. Δεν της δίνει χώρο να απλώσει ειρηνικά τα φτερά της και να πετάξει πάνω από την ταραχή του κόσμου. Ο νους που δεν συγχωρεί είναι πικραμένος, χωρίς ελπίδα ανάπαυσης και απελευθέρωσης από τον πόνο. Υποφέρει και παραμένει στη δυστυχία, περιεργάζεται το σκοτάδι, δίχως να βλέπει, σίγουρος όμως για τον κίνδυνο που καραδοκεί."

Οι περισσότεροι φόβοι της συγχώρεσης πέφτουν στην κατηγορία που αποκαλώ "θεωρητικοί φόβοι". Είναι φόβοι που εμφανίζονται, προτού ασκήσετε τη συγχώρεση και εξαφανίζονται αμέσως μετά. Για παράδειγμα, ο φόβος ότι η συγχώρεση θα σας καταστήσει αδύναμους και ευάλωτους δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Η συγχώρεση θα σας απελευθερώσει. Παρομοίως, η συγχώρεση δεν σημαίνει λησμονιά του παρελθόντος. Σημαίνει πως θυμάστε να ζείτε στο παρόν.

*Από το βιβλίο "Η Ζωή σε αγαπάει", Louise Hay και Robert Holden, Εκδ. Ιβίσκος

Διαβάστε επίσης: