Το απόφθεγμα της ημέρας
"Μην προσπαθείτε να είστε τέλειοι. Δεν υπάρχουν τέλειες προσωπικότητες. Ούτε οι σοφοί είναι τέλειοι. Και μη νομίζετε ότι αν είστε καλός με όλους, θα αρέσετε σε όλους. Δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει ποτέ τέτοιος άνθρωπος."
~Μούτζι

Ο ψυχολογικός πόνος δεν πρέπει να θεωρείται κακός και ανεπιθύμητος

Ο ψυχολογικός πόνος δεν είναι αυτό που νομίζουμε. Δεν έχει σκοπό να μας κάνει να υποφέρουμε, ούτε υπάρχει για να μας καταστρέψει.

Ο ψυχολογικός πόνος προέρχεται κατά κύριο λόγο από τον εγωικό εαυτό. Ο εγωικός εαυτός δημιουργείται μέσα από την αλληλεπίδραση με τους άλλους ανθρώπους - πρωτίστως με τα μέλη της οικογένειας και στη συνέχεια μέσα από την παιδεία και την κοινωνία. Εκεί διαμορφώνεται η αυτοεικόνα, πολλές αυτόματες αντιδράσεις (νοητικές, συναισθηματικές και συμπεριφορικές), καθώς και ο εγωικός προγραμματισμός.

Τα επώδυνα συμπτώματα που εμφανίζονται με την πάροδο των χρόνων, συνοδεύουν αυτή τη διαμόρφωση και λειτουργούν ως αφορμές για να στρέψουμε την προσοχή μας μέσα μας και να δούμε τι συμβαίνει εκεί. Έτσι δίνεται σε κάποιον η ευκαιρία να γνωρίσει τον εαυτό του και να απελευθερωθεί από τις περιοριστικές πεποιθήσεις και τη στρεβλή αυτοεικόνα που αναπτύχθηκε αυτόματα κατά την περίοδο της ανεπίγνωστης ανατροφής.

Χωρίς τον ψυχολογικό πόνο δεν υπάρχει η κίνηση προς τα μέσα. Δυστυχώς όμως, δεν είναι εύκολο να το συνειδητοποιήσει κανείς αυτό, ειδικά όταν δεν έχει λάβει την απαραίτητη σχετική εκπαίδευση. Το αντανακλαστικό που αναπτύσσουμε όλοι είναι η αποφυγή του πόνου και η επίρριψη ευθυνών και κατηγοριών στους άλλους ή στον εαυτό μας. Αντί να κατανοήσουμε τις αιτίες που διαμόρφωσαν μια κατάσταση, αντιδρούμε με κριτική και απόρριψη.

Από τη στιγμή που εμφανίστηκε η φαντασία στην εξελικτική πορεία του ανθρώπου, ο ψυχολογικός πόνος έπρεπε να θεωρείται αναμενόμενος. Αφού η φαντασία είναι ένας μηχανισμός παραγωγής πιθανοτήτων, σεναρίων και ενδεχομένων, αν δεν γνωρίζει κανείς τη θέση του σε σχέση με τη φαντασία (που είναι η θέση του παρατηρητή), θα σχηματιστεί αυτόματα η εντύπωση ότι το εγώ υπάρχει ως πρωταγωνιστής μέσα στα δημιουργήματα της φαντασίας.

Ο μόνος τρόπος για να γίνει η αποταύτιση από τη φαντασία, ήταν και είναι η εμφάνιση των συμπτωμάτων μέσω του ψυχολογικού πόνου. Ο πόνος δεν πρέπει να θεωρείται κάτι κακό ή ανεπιθύμητο. Είναι ένα φυσιολογικό στάδιο της ζωής που επιτρέπει στην Ύπαρξη να γνωρίσει συνειδητά τις μορφές που παίρνει χωρίς να ταυτίζεται μ' αυτές. Είναι η καύσιμη ύλη για την επιστροφή.

Νίκος Μπάτρας