Οι δυσκολίες της ζωής και οι απογοητεύσεις είναι λίγο πολύ ίδιες για όλους τους ανθρώπους. Ο τρόπος αντιμετώπισης είναι αυτός που τελικά διαφέρει.
Ο ανταγωνισμός είναι στοιχείο αυτής της εποχής και ως ένα σημείο είναι χρήσιμος, όμως με αυτό τον τρόπο ο σύγχρονος άνθρωπος βρίσκεται αντιμέτωπος με μια κατάσταση σε συνθήκη μάχης.
Η μάχη αυτή είναι κυρίως ψυχική. Επιπλέον, συχνά ο ανταγωνισμός, χωρίς να είναι ξένος προς τον εαυτό, αναπτύσσεται ως σταθερό στοιχείο της προσωπικότητας και μεταφέρεται σε πεδία όπως η οικογένεια, η σeξοuαλική και κοινωνική ζωή, όπου λειτουργεί επιζήμια για τον εαυτό και τους άλλους.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τον εαυτό μας και τις δυνατότητές μας και να αποφεύγουμε τον καταναγκασμό της επανάληψης, δηλαδή την τάση να επαναλαμβάνουμε μια συμπεριφορά παρότι γνωρίζουμε ότι είναι επιζήμια. Είναι χρήσιμο να εντάσσουμε τις φιλοδοξίες μας σε ένα πραγματικό πλαίσιο και όχι σε ένα ιδεώδες.
Η αυτοεκτίμηση χρειάζεται ανατροφοδότηση. Εάν οι στόχοι που θέτουμε στον εαυτό μας είναι πραγματικοί και εφικτοί, τότε θα εισπράττουμε ικανοποιήσεις. Αν είναι εξωπραγματικοί ή ανέφικτοι θα τροφοδοτούμαστε με την αίσθηση της ανεπάρκειας, της ανικανότητας και της ανημπόριας (κατάθλιψη).
Η καταθλιπτική διάθεση, σε αντίθεση με την άκρατη επιθετική συμπεριφορά ή τη βαριά κατάθλιψη, δίνει μια ευκαιρία στον άνθρωπο να επεξεργαστεί τις πλευρές τού ψυχισμού του, να γνωρίσει τον εαυτό του και τις δυνατότητες του, ώστε να ανασυνταχτεί και να λειτουργεί καλύτερα προς το συμφέρον του. Με άλλα λόγια, μπορεί να βοηθήσει στη διαδικασία της ωρίμανσης.
Αλλά γιατί είναι δύσκολο να είμαστε ευτυχισμένοι; Γιατί η φύση υπερέχει έναντί μας. Το σώμα μας είναι αδύναμο και εφήμερο και γιατί οι θεσμοί που είναι φτιαγμένοι από εμάς για να μας προσφέρουν ωφέλεια και προστασία, είναι ατελείς. Πίσω από αυτή την ατέλεια, κρύβεται ένα κομμάτι της αδάμαστης φύσης, της δικής μας ψυχικής κατασκευής.
Δημήτρης Σεφεριάδης
Ψυχολόγος
Διαβάστε επίσης:
